Normalleşmenin ne anlama geldiğini irdelemek lazım.
İnsan, yapısı gereği, her koşula adapte olur ve buna normalleşme der, yani yeni normal alıştığı ortamdır.
Bu minik virüs 10-15 yılda kabulleneceğimiz koşulları altı ayda yerleştirdi hayatımıza.
Piyasa koşullarının, çalışma hayatının ve ulaşım maliyetlerinin 6 ay öncesi gibi olmayacağı kesin. Öte yandan beyaz yakalıların evden çalışması konusuna çok daha sıcak bakıyoruz artık, ki bu da ofis maliyetlerinin düşürecek.
Üretim alanlarında daha önceden burun kıvırılan Endüstri 4.0 ve hatta sonrası için cobotlar ile çalışma düzenine düşündüğümüzden çok daha çabuk geçeceğiz.
Risk azalmıyor ama biz başetmesini öğreniyoruz. Kaldı ki, coronavirüs üst yapısı durdukça her iki-üç seneden bir yeni bir viral atağın insanoğlunu tehdit edeceğiniz artık biliyoruz. Yani işin doğrusu, kendimizi asosyal, uzaktan erişimli, belirli yerleşkelere mümkün olduğunca az bağımlı bir iş hayatına alıştırmamız gerekecek.
Şirketimiz tasarım ve mühendislik çalışmalarını ofis dışında da yapılabilecek şekilde düzenledi zaten, prototipleme ve üretim çalışmalarını da asepsis kuralları dahilinde yürütmeye çalışacak.